ΑΡΘΡΑ

ΑΡΘΡΑ

ΠΩΣ ΝΑ ΑΝΑΒΑΛΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΒΛΗΤΙΚΟΤΗΤΑ

ΠΩΣ ΝΑ ΑΝΑΒΑΛΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΒΛΗΤΙΚΟΤΗΤΑ

Αναβλητικότητα είναι η με πρόθεση καθυστέρηση μίας δράσης, ή απόφασης, με δεδομένη τη γνώση ότι η καθυστέρηση αυτή μπορεί να επιφέρει αρνητικές συνέπειες στο άτομο, στην απόδοση, ή στον τρόπο που θα νιώσει. Η αναβλητικότητα διαφέρει από την περίπτωση της χρονικής μετάθεσης κάποιων δραστηριοτήτων που βρίσκονται χαμηλά στη λίστα προτεραιοτήτων μας. Εκεί επιλέγουμε να διεκπεραιώσουμε τις πιο επείγουσες και μεταθέτουμε τις άλλες σε μεταγενέστερο στάδιο. Διαφέρει επίσης από την αναβολή εξαιτίας κάποιας απρόβλεπτης εξέλιξης.

Όλοι έχουμε την τάση να αναβάλλουμε κάποιες υποχρεώσεις ή πρωτοβουλίες, άλλοι λιγότερο άλλοι περισσότερο, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είμαστε ανεύθυνοι, τεμπέληδες ή κατώτεροι των περιστάσεων. Ο Φρόυντ αποδίδει την αναβλητικότητα κυρίως στην αρχή της ευχαρίστησης. Σύμφωνα με αυτή, ο λόγος που αναβάλλουμε δράσεις είναι για να αποφύγουμε αρνητικά συναισθήματα και ενέργειες που προκαλούν άγχος.

Απέχουμε από πράγματα που δεν μας αρέσουν, ή μας αναστατώνουν, για να μην έρθουμε αντιμέτωποι με μία δυσάρεστη εξέλιξη ή αλήθεια.

Άλλος λόγος είναι η ασάφεια του στόχου μας. Αν ο στόχος μας δεν είναι συγκεκριμένος και ξεκάθαρος, τότε στερείται της δυναμικής να μας κινητοποιήσει. Ο φόβος μίας ενδεχόμενης αποτυχίας και η αγάπη για το τέλειο είναι επίσης παράγοντες που συμβάλλουν στην αναβλητικότητα. Η έλλειψη εμπιστοσύνης στα προσόντα, στις ικανότητες και δεξιότητες, καθώς και η τελειομανία αδρανοποιούν και απομακρύνουν από το ζητούμενο που είναι η ανάληψη πρωτοβουλίας και δράσης.

Τέλος, η ενασχόληση με πολλές και διαφορετικές δραστηριότητες αποσπούν την προσοχή μας και αποτελούν ένα επιπρόσθετο λόγο για τον οποίο οι προσπάθειες ανταπόκρισης σε εκκρεμότητες πέφτουν στο κενό.

Η αναβλητικότητα μπορεί να πυροδοτήσει άγχος, αισθήματα ενοχής, ντροπής, απώλεια παραγωγικότητας καθώς και κοινωνική αποδοκιμασία, λόγω μη τήρησης ευθυνών, δεσμεύσεων, ή προθεσμιών. Αυτά τα συναισθήματα με τη σειρά τους οδηγούν σε περαιτέρω αναβλητικότητα δημιουργώντας ένα φαύλο κύκλο.

Η πιο αποτελεσματική τακτική για να χειριστούμε διεξοδικά το θέμα αυτό είναι να κάνουμε την εργασία μας άμεσα στο «εδώ και τώρα» χωρίς σκέψεις και διλήμματα.

Αυτή η τακτική προυποθέτει αποφασιστικότητα και σταθερότητα που δεν διαθέτουμε όλοι. Εναλλακτικά, μπορούμε να χωρίσουμε την εργασία που έχουμε να κάνουμε σε μικρότερα μέρη. Η επιλογή αυτή έχει το πλεονέκτημα ότι η ολοκλήρωση κάθε μέρους ενθαρρύνει και παρακινεί για την ολοκλήρωση του συνόλου. Κι όπως ορθά το έθεσε ο Χένρυ Φορντ: «Τίποτα δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολο αν το χωρίσεις σε μικρότερες δουλειές». Ας μην αναβάλουμε για αύριο αυτό που μπορούμε να κάνουμε σήμερα.